Artık olgunluk çağında olan bir adam öğretmeniyle karşılaşır.
Adam, hayatta hangi yolu seçtiğini ve ne yaptığını soran öğretmenine selam verip.
"Ben de öğretmenim." diye cevap verir.
"Öğretmen olmaya nasıl karar verdin." diye sorar şaşkın bakışlarla öğretmeni.
"Benim üzerimde nasıl bir etki bıraktığınızı gördüğümde ve bir öğretmenin öğrencileri üzerinde nasıl bir etkisi olabileceğini anladığımda kendi kendime olmak istediğim şeyin bu olduğunu anladım." diye cevap verir adam.
"Bu etkiyi nasıl yarattım?" der öğretmeni
"Hatırlamıyor musunuz Öğretmenim?" diye devam eder adam.
"Üçüncü sınıfta, bir arkadaşım, anne babasından hediye olarak aldığı bir saatle sınıfa gelmişti. Benim de bir saate ihtiyacım vardı ve o da hoşuma gitti, ben de çaldım.!"
Siz de, sınıfta bir duyuru yaptınız "Kim çaldıysa bana söylesin ben geri vereceğim." diye. Bunu yapmayı istesem de yaptığımı fark edince utandım ve söylemeye cesaret edemedim.
Kimsenin bir şey söylemediğini görünce sınıfın kapısını kilitlediniz, bize ceplerimize bakacağınızı bu şekilde saatin bulunup gerçek sahibine iade edileceğini söylediniz.
Bundan sonrasını düşündüm: Saati çaldığımı herkesin görmesi ne ayıp ve ne büyük bir resim.
Ama siz: "Hepinizden gözlerinizi kapatmanızı istiyorum, ceplerinize baktığımda…"
Ben de öyle yaptım. Bana ulaştınız, saati aldınız, öğrenci sırasının sonuna kadar cepleri aramaya devam ettiniz, sonunda da hiçbir şey söylemeden saati geri verdiniz. Onurumu kurtardınız, beni hırsız yapmadınız, hiçbir şeyden bahsetmediniz. Sonra üzerimde nasıl bir etki bıraktığınızı anladım ve kendi kendime dedim ki, olmak istediğim şey bu.
"Hatırlamıyor musunuz, Öğretmenim" dedi adam.
"Hayır."
"Ama neden hatırlamıyorsunuz ki, hala iz bırakan bir şey bu. Hırsızlık, böyle bir durum, bunu yapan kim."
"Hatırlamıyorum" dedi öğretmeni, çünkü "Ceplerinizi ararken gözlerimi kapadım."
Bir öğretmen sonsuzluğa damgasını vurur, etkisinin ne kadar ileri gittiğini asla bilemezsiniz.
Commentaires